Het weer was wisselend dus was het even wachten wat de opkomst zou zijn op deze wedstrijd voor alle leden van HDKS. Toen organisator Ruud zijn auto op de parkeerplaats van atletiekclub Cialfo in Epe parkeerde arriveerde ook al de eerste deelnemer. Het was Dennis Rijnbeek met vriendin Susan, die helemaal uit Utrecht kwamen. Ze hadden een dagje vrij en waren 's middags al een eindje door het Kroondomein wezen rijden op de ATB. Dennis plakte daar meteen een optreden in GP de Ketting aan vast. Susan zorgde voor de foto's met het toestel van Ruud (helaas had hij de autofocus uitgeschakeld, zodat de resultaten tegen vielen en kom daar maar achter met een vreemd toestel, want dat Susan goede foto's kan maken hebben we kunnen zien na de Willie Dokterrit). Uiteindelijk verzamelden zich 27 deelnemers onder een met regen bezwangerde lucht om klokslag zeven uur te vertrekken voor een rit over onbekende afstand met een gemiddelde naar eigen keuze.
Sander Pannekoek had voor het hoogste gemiddelde gekozen met 38.0km/u, terwijl Pascal Veldhuis met 10-jarige zoon Wim voor het voorzichtigste gemiddelde van resp. 22.1 en 2.0km/u kozen. Na ruim 31 minuten kwam Dennis als eerste terug aan de finish. Ontbrekende parkoerskennis op het laatste stukje door Epe hadden hem iets verkeerd doen rijden zodat de drie man (Sander, Willie en Joost) die voor hem reden toch nog achter hem finishden. Zoals meestal bij deze rit was bijna iedereen sneller dan het door hem of haar opgegeven gemiddelde. Bescheidenheid is uiteraard de grootste deugd van de gemiddelde HDKS-er. Henk Schut was maar liefst bijna tien minuten te langzaam, maar hij was vergeten op de Zuidweg richting Heerde te gaan (net 25 jaar getrouwd was hij op de fiets waarschijnlijk weggemijmerd over al dat huwelijks geluk). Over langdurige huwelijken gesproken: "je groeit steeds meer naar elkaar toe" hoort men vaak zeggen en inderdaad slechts 1 luttele seconde scheidde beide echtelieden Coby en Joop in de uitslag en een toptienklassering voor alletwee. De Lamappers deden het sowieso uitstekend in deze rit. Zeven man (M/V) in de top twaalf. Spekkoper was aan het eind van de avond Wim Veldhuis, die eindelijk in zijn lange carrière bij de club eens een hoofdprijs mocht ontvangen. Als hij zich niet had laten uitbollen naar de finish toe had hij exact de goede tijd gereden, nu was hij slechts vier tellen te traag. Maar hij had er ook alles voor gedaan: trainigsstage in Turkije, waar hij bovendien een paar kilo extra spiermassa gekweekt had.
De Lamappers waren ook de laatsten die de kantine van Cialfo verlieten, men begon er zelfs al aan te denken om de volgende rit in de kalender, de Druivenrit over 75km, in het programma op te nemen.